Χρυσόσκονη

Και το νήμα του χρόνου που κυλάει και κυλάει μας φέρνει για ακόμα μία φορά στο κατώφλι του Δεκέμβρη του μήνα των Χριστουγέννων,της χαράς και της ελπίδας ότι κάτι καλό θα ξημερώσει για όλο τον κόσμο όσο και αυτό μοιάζει δύσκολο στις μέρες μας. Έτσι λοιπόν σιγά σιγά, δειλά δειλά στολίζουμε το σπιτικό μας.Εγώ δεν πρόλαβα ακόμα να στολίσω μιας και έχουμε καθιερώσει να στολίζουμε του Αγίου Νικολάου μιας και ο μπαμπάς μας ως ναυτικός έχει αργία εκείνη την ημέρα και έτσι όλοι μαζί στολίζουμε το δέντρο μας και το σπίτι μας.Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ξεκινήσει τις προετοιμασίες μας. Φέτος είπα να ξεκινήσω φτιάχνοντας γούρια.Γούρια λίγο διαφορετικά δηλαδή ρόδια σε χρώμα μπλε για να φέρουν εκτός από την γονιμότητα και την αφθονία, την ηρεμία και την γαλήνη. Έπειτα γούρια με καραβάκι μιας και είμαστε θαλασσινή οικογένεια είπαμε. Ένας κύκλος της ζωής που κυλάει και όλα αλλάζουν και όλα φτιάχνουν στο πέρασμά του με την προστασία του σταυρού αλλά και τ

Φίλες μου καλές μου φίλες, περνάει ο καιρός και δεν το καταλαβαίνουμε.Πέρασε κιόλας ένας μήνας και κάτι από την τελευταία μου ανάρτηση και μέσα σε αυτόν τον μήνα έγινε γενική στο σπίτι,το οποίο στρώθηκε και περιμένει πλέον και να στολιστεί με τα Χριστουγεννιάτικά του.Εκτός όμως από δουλειές και εκεί που ήδη τα χέρια μου ήταν απασχολημένα είπα να τα απασχολήσω λίγο ακόμα.Έτσι σας δείχνω μερικά πλεκτά ακόμα που έφτιαξα για φίλους. Η αρχή ή μάλλον η συνέχεια έγινε με μια πολύχρωμη κουβερτούλα αγκαλιάς για την μικρούλα που οσονούπω έρχεται η οποία κουβερτούλα είχε και ασορτί κορδέλα για τα μαλλάκια μας. Έπειτα δύο σετάκια σχεδόν σαν διδυμάκια για δύο αγοράκια σε μπλε χρώμα για να μην τσακώνονται. Δύο λαιμοί γυναικεία στην δικιά του τριχρωμία ο καθένας τόσο ξεχωριστοί αλλά και τόσο όμοιοι. Και τέλος  για τώρα ένα ανδρικό κασκολάκι για τον νονό του μεγάλου μου μιας και είχε γενέλθια σε χρώμα γκρι που έκανε νερά. Εκτός όμως από τα πλεκτά