Χρυσόσκονη

Καλησπέρα φίλες μου, μια μέρα μετά τις εκλογές και από οτι φαίνεται και πρώτη μέρα προεκλογικής περιόδου για τις βουλευτικές εκλογές.Νικητές και χαμένοι όλοι ξανά στον αγώνα.Δεν θα σχολιάσω τίποτα παραπάνω από το να βγεί αυτός που ενδιαφέρεται πραγματικά για την πατρίδα του και το καλό της αλλιώς ας αποτραβηχτεί και την θέση του να πάρει κάποιος άλλος. Όπως σας είπα και στην προηγούμενη ανάρτησή μου θα σας είχα μια έκπληξη.Η αλήθεια είναι οτι αφορά ένα project που ξεκίνησε ένα απόγευμα μιας Παρασκευής του Φλεβάρη.Κάθε απόγευμα Παρασκευής συναντιόμασταν σε ένα πολύ όμορφο μαγαζί με νήματα και μαζί με το κους-κους μας μαθαίναμε και κάτι. Δώδεκα εβδομάδες διήρκεσε το κους-κους μας και σκοπός ήταν να φτιάξουμε ή κουβερτούλα ή ριχτάρι ή απλώς ένα δειγματολόγιο σχεδίων.Δώδεκα υπέροχα απογεύματα που τα περιμέναμε πώς και πώς. Εγώ αποφάσισα να φτιάξω από μια τραβέρσα κρεβατιού για τα κρεβάτια των παιδιών και πιστεύω ότι καλά τα πήγα. Τελικά όμως περνάγαμε πολύ ωραία

Φίλες μου, πέρασε αρκετό διάστημα από την τελευταία φορά που τα είπαμε στο μπλογκοσπιτάκι μου.Πολλά και διάφορα έγιναν μέσα σε αυτούς τους τρεις μήνες,όμως αποφάσισα να ανοίξω ξανά το σπιτάκι μου, να το αερίσω και αφού σας δείξω που είχα χαθεί το προηγούμενο τρίμηνο,να προχωρήσουμε σε νέες κατασκευές και νέες δημιουργίες. Μιας και η παροιμία λέει ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει αποφάσισα να ξαναπιάσω τα δεντράκια μου,αυτή την φορά όμως εκτός από τα κολιεδάκια μου  τόλμησα να τα βάλω και σε κάδρο.Ετσι δημιουργήθηκε ένα ασημόχρυσο δεντράκι της ζωής που εδινε την λάμψη του σε ένα χειμωνιάτικο απόγευμα λίγο πριν βραδιάσει με τα αστέρια να έχουν κάνει την εμφανίση τους χωρίς όμως η νύχτα να έχει απλώσει το πέπλο της. Επειτα προσπάθησα να φτιάξω με πηλό ένα ρεσώ που θα μπορούσα όμως να το χρησιμοποιήσω και σαν κασπώ.Πιστεύω να τα κατάφερα καλά.Τί λετε; Και λίγο πριν ο χειμώνας δώσει τουλάχιστον ημερολογιακά την θέση του στην Άνοιξη σκάρωσ