Λίγα λόγια για την σημερινή ημέρα....

Φίλες μου,

μπήκαμε αισίως στην τρίτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.Η νηστεία και η προσευχή συνεχίζεται για να μας οδηγήσουν στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.Οπώς όλα όμως χρειαζόμαστε λίγη ενθάρρυνση, λίγη βοήθεια πνευματική για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια και αυτή η βοήθεια μας δίνεται απλόχερα σήμερα ημέρα της Σταυροπροσκηνήσεως.Στο μέσο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έρχεται η σημερινή ημέρα να μας δείξει ξανά τον σκοπό μας,τον στόχο μας αλλά και την βοήθειά μας.Η εκκλησία μας στο μέσο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής τοποθετεί την γιορτή της Σταυροπροσκηνήσεως για να μας δώσει δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουμε την προσπάθεια.Τί γιορτάζουμε όμως σήμερα;Τί είναι η μέρα της Σταυροπροσκηνήσεως;
Από το site της μονής Πετράκη μαθαίνουμε τα εξής:
 
"Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται <<Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης>>. Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς.
Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μεχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη.
Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία - περιορισμένη βέβαια - που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: <<όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί>> (Μαρκ.8,34).
Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν' ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους. Αυτό μας εξηγεί το συναξάρι της Κυριακής:
Στη διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών, κατά κάποιο τρόπο, και μείς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε από τα πάθη, έχουμε την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι' αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή και υποστήριξή μας. Μας θυμίζει τα πάθη του Κυρίου και μας παρηγορεί.. Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που, κατάκοποι, κάθονται για λίγο να αναπαυθούν. Με το ζωοποιό Σταυρό γλυκαίνει την πίκρα που νοιώθουμε από τη νηστεία, μας ενισχύει στη πορεία μας στην έρημο έως ότου φθάσουμε στην πνευματική Ιερουσαλήμ με την ανάστασή Του.. Επειδή ο Σταυρός λέγεται Ξύλο Ζωής και είναι εκείνο το ξύλο που φυτεύθηκε στον Παράδεισο, γι' αυτό και οι θείοι Πατέρες τοποθέτησαν τούτο στο μέσο της Σαρακοστής, για να μας θυμίζει του Αδάμ την ευδαιμονία και την πτώση του από αυτή, να μας θυμίζει ακόμα ότι με τη συμμετοχή μας στο παρόν Ξύλο δεν πεθαίνουμε πια αλλά ζωογονούμαστε>>."

Σχόλια

  1. πολυ ομορφη αναρτηση για μια πολυ σπουδαι ημερα !!!! σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!!!!!
    ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΧΕΡΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ!!
    http://diaheiros.blogspot.gr/2013/04/blog-post_5.html
    ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΜΕΙΛ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΠΟΝΙ!!!!!
    ΜΕ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εν τη γεννήση την Παρθενία εφύλαξας, εν την Κοιμήση σου το κόσμο ού κατέλειπες Θεοτόκε...

Κάτι για τις φθινοπωρινές δροσούλες!!!

Και επειδή η γιορτή κρατάει 40 μέρες....