Ευτυχώς που υπάρχουν οι Χριστίνα και η Δήμητρα

Καλές μου φιλενάδες,

χτύπησε πριν λίγες μέρες το κουδούνι στα σχολεία και οι μικροί μαθητές επέστρεψαν στα θρανία τους.Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του που λέει και η παροιμία και εγώ φέτος έχω τρεις κατεργάρηδες που έπρεπε ο καθένας να κάτσει στον πάγκο του.Δυστυχώς όπως ρευστή είναι η κατάσταση στην χώρα μας γενικώς λόγω των επικείμενων εκλογών άλλο τόσο ρευστή είναι και στα σχολεία.Έτσι είμαστε σε εκκρεμότητα για τον μεσαίο μου μιας και η δασκάλα του έχει ζητήσει απόσπαση και περιμένουμε να δούμε αν θα μείνει (που μακάρι να μείνει) ή αν φύγει.

Μέσα σε όλα αυτά όμως έφτιαξα μερικά πραγματάκια τα οποία τα εμπνεύστηκα από αντίστοιχες κατασκευές που έχουν φτιάξει τα κορίτσια που παρακολουθώ εναγωνίως τα μπλογκ τους και αυτά δεν είναι άλλα από την Χριστίνα και την Δήμητρα της οποίες της ευχαριστώ και μέσα από το μπλογκοσπιτάκι μου για τις όμορφες και εύκολες κατασκευές που μας δείχνουν.

Έτσι λοιπόν φτιάξαμε πίνακες ανακοινώσεων για το γραφείο του μεγάλου,

δώσαμε λίγο χρώμα στις μολυβοθήκες του 

και τέλος φτιάξαμε και ένα δίσκο για το τραπεζάκι που βρίσκεται στο δωμάτιο του μιας και προσωρινά λειτουργεί και ως καθιστικό όταν το παιδί έχει τελειώσει τα διαβάσματά του. 

Το τρέξιμο αυτές τις μέρες είναι δεδομένο οπότε ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα.

Φιλιά