Και πλέκω, πλέκω.....

Καλημέρα φίλες μου ,

καιρό είχαμε να τα πούμε,μα με το τρέξιμο των ημερών ξεχάστηκα, δεν έμεινα όμως με σταυρωμένα τα χέρια.

Ο χειμώνας μας έδειξε έστω και για λίγο τα δόντια του οπότε για αλλαγή έφτιαξα δύο λαιμούς με βελονάκι έναν μαύρο και έναν μουσταρδί. Τον μαύρο τον χάρισα σε μια φίλη μου ενώ τον μουσταρδί τον κράτησα για μένα.

Και τί πιο ωραίο τοπίο για να τον βγάλω φωτογραφίες από την Πάρνηθα μας.Έτσι ένα Κυριακάτικο πρωινό μαζί με τα παιδιά ανεβήκαμε στην Πάρνηθα, η οποία ήταν ελαφρώς χιονισμένη.Η Αθήνα από ψηλά είναι υπέροχη,σε καμία περίπτωση δεν φανερώνει τον θόρυβο και την ανησυχία της,τα προβλήματά της.Και να κάπου εκεί δειλά δειλά έκανε την εμφάνισή της μια καμπανούλα,εκεί κοντά στο χιόνι για να μας δείξει ότι όσο κρύο και να κάνει κοντοζυγώνει η Ανοιξη με τα άνθη και τα αρώματά της.

Εκτός όμως από τους λαιμούς έπλεξα και ένα σκούφο για την αδερφή  μου κόκκινο του πάθους.

Τέλος με τις αλλαγές που έφερε ο νέος χρόνος μας έφερε και το τέλος υπερ περιβάλλοντος για τις πλαστικές σακούλες.Και επειδή θεωρώ ότι είναι ένα καθαρά φορολογικό μέτρο και καμία σχέση δεν έχει με το περιβάλλον γιατί οι δωρεάν σακούλες αντικαταστάθηκαν με άλλες πλαστικές και ακριβότερες αλλά και με χρεώσεις στις χάρτινες που μέχρι πρότινος ήταν δωρεάν κάθισα και έφτιαξα ένα διχτάκι για τα καθημερινά ψώνια μου το οποίο με έχει βολέψει αφάνταστα.Πού να το φανταζόμασταν ότι θα γυρνούσαμε στην εποχή της γιαγιάς μου που ψώνιζαν με το διχτάκι αλλά ας όψονται.

Και κάπως έτσι αλλά και κάπως αλλιώς κύλησε ο καιρός και φτάσαμε στις Απόκριες και στον Αγιο Βαλεντίνο μα και σε έναν νέο έρωτα μου,μα αυτά θα τα πούμε σε μια άλλη ανάρτησή μου που είμαι σίγουρη ότι θα είναι πολύ γρήγορα.

Σας φιλώ καλές μου 

Να περνάτε όμορφα και να χαιρόσαστε την κάθε μέρα.

Φιλιά!!!!