Καλή Σαρακοστή

Μια φορά και έναν καιρό ήταν δύο αδερφές δίδυμες, την μία την έλεγαν Σαρακοστή και την άλλη Πεντηκοστή.Εμεναν και οι δύο σε ένα καταπράσινο λιβάδι και τα σπίτια τους ήταν κολλητά και ενώνονταν με μία πόρτα.

Πρώτο ήταν το σπίτι της Σαρακοστής,ήταν λίγο πιο μικρό από το σπίτι της Πεντηκοστής.Όποιος περνούσε από εκεί μύριζε το λιβάνι που θυμιάτιζε όλημερίς.Η οικοδέσποινα φορώντας μαύρα προσευχόταν συνεχώς.Η Σαρακοστή κερνούσε τους επισκέπτες της με καλούδια όπως ξηροί καρποί και χαλβά ενώ για φαγητό τους έδινε όσπρια και λαχανικά.Όποιος έμπαινε στο σπιτάκι της έβρισκε παρηγοριά και κατανόηση,συμπόνια.Εμπαινε με βαριά την καρδιά και με τις προσευχές της Σαρακοστής και την ταπείνωσή της έβγαινε με ανάλαφρη την ψυχή του.Στο σπίτι της Σαρακοστής ακούγονταν από το πρωί μέχρι το βράδυ προσεύχες και όποιος την επισκεπτόταν προσεύχονταν μαζί της για συγχώρηση.

Αφού οι επισκέπτες της Σαρακοστής ξεκουράζονταν και αλάφρυναν την ψυχή τους περνούσαν από μια μικρή πορτούλα στο σπίτι της Πεντηκοστής όπου τους υποδέχονταν τραγούδια.Η Πεντηκοστή πάντα γελαστή και χαρούμενη ντυμένη με γιορτινά χρώματα κερνούσε τους επισκέπτες της όλα του Θεού τα αγαθά και πάντα τραγουδούσε.

Έτσι γίνεται λοιπόν αφού περάσουμε από την Σαρακοστή και αφού προσευχηθούμε και ζήσουμε το Θείο Πάθος ερχομαστε με χαρά στην Πεντηκοστή και στο Χριστός Ανέστη.

Η Σαρακοστή όπως αναφέρει και το όνομά της είναι σαράντα μέρες,όσες και οι μέρες που νήστεψε και ο Κύριος μας. 

"Τις τρεις πρώτες μάλιστα μερικές γυναίκες δεν έβαζαν στο στόμα τους τίποτα, ούτε καν ψωμί ή νερό και την τέταρτη έτρωγαν μόνο ειδικά φαγητά - καρυδόπιτα, σούπα με φασόλια, πετιμέζι. Πόσο αργά περνούσε η σαρακοστή για όσους νήστευαν και νήστευαν οι περισσότεροι.
Η "κυρά Σαρακοστή" ήταν το ημερολόγιό τους. Την παρίσταναν ως καλογριά. Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν μια γυναίκα. Δεν της έκαναν στόμα γιατί συνέχεια νήστευε και τα χέρια της ήταν σταυρωμένα γιατί όλο προσευχόταν.
Είχε 7 πόδια, τις 7 βδομάδες της Σαρακοστής.
Κάθε Σάββατο έκοβαν και ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σαββάτο. Στη Χίο το έβαζαν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος.
Αλλού την έκαναν και πάνινη την "κυρά Σαρακοστή" τους και τη γέμιζαν με πούπουλα. Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και ένα φτερό.
Ο "κουκουράς", έτσι το έλεγαν, ήταν ο φόβος των παιδιών."

(πηγηhttp://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1030&Itemid=386¨)

Καλή Σαρακοστή να έχουμε και με το καλό το Πάσχα!!!