ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΧΑΘΕΙ,ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΡΕΘΕΙ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΧΑΘΕΙ


Στο σημερινό Ευαγγέλιο που θα ακούσουμε το απόγευμα στην εκκλησία, τα διδάγματα είναι πολλά, όσο ο Χριστός ετοιμάζεται ψυχολογικά για τα οδυνηρά πάθη που έμειναν στην ιστορία για πάντα.
Ο Ιούδας («φωτίζεται» από το διάβολο και) προσεγγίζει τους Φαρισαίους με τους οποίους συμφωνεί στη μέγιστη προδοσία της ιστορίας, τυφλός από αλαζονεία. Προδοσία είπατε; Τι γνωστή λέξη στις μέρες μας! Πως, όλοι την έχουμε βιώσει. Φίλοι, καλοί μας και κοντινοί άνθρωποι, ακόμα και οικογένεια ή στενοί επαγγελματικοί μας συνεργάτες, που είτε για προσωπικό συμφέρον, είτε για χρήματα, είτε απλά από αλαζονεία και εγωισμό, προδίδουν ανθρώπους που τους στάθηκαν. Ο Ιούδας όμως δεν πρόλαβε να μετανοήσει για να λάβει συγχώρεση. Προτίμησε να δώσει τέλος στη ζωή του από τις τύψεις του. Εμείς; Συγχωρέσαμε; Θα συγχωρούσαμε την προδοσία;
Η συνέχεια βρίσκει το Χριστό με τους μαθητές στο Μυστικό Δείπνο, όπου και τους αποκαλύπτει τι επιθυμεί στο μέλλον να πραγματοποιούν. Να τρώνε ψωμί, ευλογημένο σαν το Σώμα Του και να πίνουν κρασί, ευλογημένο σαν το Αίμα του. Εντολή που έδωσε στην εκκλησία και τιμάμε μέχρι σήμερα. Πόσο καιρό έχετε να μεταλάβετε; Γιατί; Ο ίδιος μας το ζήτησε.
Στη συνέχεια τους έδωσε συμβουλές για τη ζωή τους χωρίς Αυτόν. Τους είπε όλοι να είναι ίσοι, ο μεγαλύτερος να συμπεριφέρεται σαν το νεώτερο και ο καλύτερος να υπηρετεί τους άλλους, όπως και ο Ίδιος λίγα λεπτά πριν, τους είχε πλύνει τα πόδια. Που όμως βρίσκει εφαρμογή η επιθυμία Του αυτή;
Τους είπε ότι τώρα που θα φύγει από κοντά τους, θα χρειαστούν και χρήματα να ζήσουν και υλικά αντικείμενα να επιβιώσουν. Μας έδειξε ότι είναι εύλογη η ανάγκη υλικών αντικειμένων. Τα χρήματα δεν είναι αμαρτωλά όπως πολλοί λένε, αντίθετα οφείλουμε να εργαζόμαστε και να κοπιάζουμε, ώστε να απολαμβάνουμε ότι κερδίζουμε από αυτά.
Ενώ όταν ο Πέτρος φανατικά δήλωσε ότι θα είναι μαζί του ως το τέλος, εκείνος τον προσγείωσε, ενημερώνοντάς τον ότι θα τον αρνηθεί τρεις φορές. Ποτέ μη λέτε ποτέ. Καλύτερα κάτι για το οποίο είμαστε σίγουροι, να το κρατάμε για τον εαυτό μας και όταν έρθει η ώρα του, απλά να το πραγματοποιούμε. Είναι η καλύτερη διαφήμιση για τον εαυτό μας.
Η σημερινή περικοπή μας εισάγει στις στιγμές άγχους, έντασης και αγωνίας για Κάποιον που πόνεσε σαν Άνθρωπος για να λυτρώσει ως Θεός.


ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΡΕΘΕΙ

Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, ζήσαμε και πάλι το Μυστικό Δείπνο, ενώ με το τέλος του, ο Χριστός ανεβαίνει στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί.
Μαζί του έχει τον Πέτρο που τόσο φανατικός είναι στην προσήλωση του στον Κύριο και τους Ιωάννη και Ιάκωβο. Εκεί στην προσευχή που κάνει, φανερώνει την ανθρώπινη φύση του, με τις αντίστοιχες αδυναμίες. Ενώ προσεύχεται στον Πατέρα Του και σκέφτεται το τι θα επακολουθήσει, ζητά προς στιγμήν να αποφύγει το μαρτύριο που επίκειται. Όμως δοξάζοντας το όνομά Του, λέει ας γίνει όπως θέλει Εκείνος (ο Πατέρας), δηλώνοντας υπακοή και εγρήγορση.
Στη συνέχεια, κατεβαίνει και βλέπει τους μαθητές Του να μην έχουν κρατηθεί ξύπνιοι. Μας δείχνει τις αδυναμίες των μέχρι πριν από λίγο φανατικών μαθητών Του.
Ενώ λίγο αργότερα όχλος κόσμου με μπροστάρη τον Ιούδα, έρχονται με ξύλα και οπλισμό για τη σύλληψη. Ο Χριστός δέχεται τη σύλληψη και οδηγείται στους χώρους που θα γίνει η πρώτη ανάκριση.
Κανείς από τους μαθητές δεν ακολουθεί, εκτός του Πέτρου που ενώ περιμένει με αγωνία, αναγνωρίζεται τρεις φορές ως μαθητής του Χριστού και τις τρεις φορές προτιμά να προστατεύει τον εαυτό του αρνούμενος ότι ήταν μαθητής Του Χριστού. Προδοσία; Όχι. Αδυναμία; Μάλλον ναι. Έτσι και όλοι μας αδυνατούμε πολλές φορές να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούμε στις υποσχέσεις μας. Μεγάλο δίδαγμα τούτο, για να μην προτρέχουμε και να φανατιζόμαστε με υποσχέσεις και σχέδια.
Καλύτερα να προγραμματίζουμε και με προσευχή, μεγάλη προσπάθεια, μόχθο και σύνεση να πραγματοποιούμε για εμάς και τους συνανθρώπους μας. Χωρίς έτσι, να ρισκάρουμε να εκθέτουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Απόψε στην εκκλησία τελείται ένα μεγάλο μέρος του Θείου Δράματος. Ακούμε δώδεκα Ευαγγέλια, από όλους τους Ευαγγελιστές που μας διηγούνται εκείνες τις επώδυνες στιγμές πόνου και ψυχικού βιασμού του Χριστού.
Ανάμεσα σε αυτά που θα ακούσουμε απόψε είναι και η σπουδαία εντολή Του Χριστού προς τους μαθητές Του, να αγαπάνε αλλήλους. Να μάθουν να αγαπάει ο ένας τον άλλο, χωρίς περιορισμούς, ολοκληρωτικά. Μια αγάπη που τελικά θα μεταδώσουν σε όλο τον κόσμο.
Είναι η αγάπη που τόσο, μα τόσο δύσκολα μπορούμε και εμείς να αποκτήσουμε. Να μπορέσουμε να αγαπήσουμε χωρίς περιορισμούς, ανθρώπους που δε γνωρίζουμε παρά ελάχιστα ή και καθόλου, ακόμα και τους λεγόμενους εχθρούς μας. Ανταγωνιστές και αντιπάλους. Πως μπορεί να συμβεί αυτό; Πως καλλιεργείται μια τόσο ισχυρή και απεριόριστη αγάπη; Με εγκράτεια, ταπεινότητα. Χωρίς να δίνουμε βάση στις αδυναμίες του καθένα, αλλά στην υπόσταση του ως συνάνθρωπο.
Υπάρχει αυτή η αγάπη σήμερα; Και αν ναι, σε τι βαθμό;
Στη συνέχεια ο Χριστός χρησιμοποιεί έναν εκ των τέλειων παραλληλισμών του. Η άμπελος και ο Γεωργός. Εξήγησε στους μαθητές Του ότι ο Γεωργός φροντίζει την άμπελο και αυτή βγάζει κλίματα. Κάποια όμως βλαστίζουν χωρίς να βγάζουν καρπό και άλλα βγάζοντας καρπούς. Τα πρώτα τα κόβει ο γεωργός και τα θάβει στο χώμα ή τα καίει.
Εμείς; Τι κλίματα είμαστε; Βγάζουμε καρπούς ή απλά υπάρχουμε για να δικαιολογούμε την ύπαρξη μας; Ευχαριστούμε Το Δημιουργό μας, Γεωργό με το να κάνουμε το θέλημα Του; Με το να είμαστε χρήσιμοι σε αυτήν την κοινωνία; Να παράγουμε έργο, βοηθώντας το κοινωνικό σύνολο και το κοινό καλό ζώντας παράλληλα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; Ή απλά δουλεύουμε, διασκεδάζουμε, ζούμε και υπάρχουμε, απλά για να περνούν τα χρόνια ικανοποιώντας μερικούς προσωπικούς μας στόχους; Χωρίς να δίνουμε καμία σημασία για τη σωτηρία της ψυχής μας σε έναν κόσμο που θα μας περιμένει μετά το πέρας της «χρήσης» του σώματός μας.
Πηγαίνετε στην εκκλησία απόψε με ένα βιβλιαράκι, να διαβάζετε μαζί με τον ιερέα την πορεία του βασανισμού του Κυρίου. Βιώστε το, για να νοιώσετε...




 πηγή:http://agiameteora.net/index.php/megalis-evdomadas/1534-afieroma-stin-megali-evdomada-giannis-spyridakis.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Εν τη γεννήση την Παρθενία εφύλαξας, εν την Κοιμήση σου το κόσμο ού κατέλειπες Θεοτόκε...

Κάτι για τις φθινοπωρινές δροσούλες!!!

Και επειδή η γιορτή κρατάει 40 μέρες....