Μεγάλη Δευτέρα - μεγάλη μαχαίρα Μεγάλη Τρίτη - ο Χριστός εκρύφτη

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ

Στη σημερινή ακολουθία του Νυμφίου, θα ακούσουμε ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση, Ευαγγέλια.
Αρχίζοντας η Εβδομάδα των Παθών, ο Κύριος δέχτηκε εν αρχή ψυχολογική πίεση από όλους εκείνους οι οποίοι είχαν θορυβηθεί το διάστημα που ο Χριστός ενεργούσε κατά το θέλημα Tου Θεού στις διάφορες περιοχές που επισκεπτόταν. Επιθυμούσαν διακαώς να βρεθεί μια αφορμή ώστε να συλληφθεί είτε από εκείνους, είτε από τους ρωμαίους. Γιατί αιτίες κατ' αυτούς υπήρχαν. Ήταν όμως όλες ανυπόστατες και δικαιολογημένες πάνω σε συναισθήματα εγωισμού και αυταρχισμού.
Ο Χριστός εκείνες τις ημέρες δέχτηκε πολλές «επιθέσεις» από διάφορες ομάδες ανθρώπων που προσπαθούσαν να τον εξωθήσουν με λεκτικά ατοπήματα. Για παράδειγμα τον ρώτησαν αν συμφωνεί για την εισφορά που έδιναν στον Καίσαρα. Εκείνος καθώς αντιλήφτηκε την παγίδα που ήθελε ότι αν συμφωνούσε θα τον κατηγορούσαν οι ίδιοι, αν διαφωνούσε θα τον παρέπεμπαν στους ρωμαίους, είπε να αποδίδουν ότι χρειάζεται στον Καίσαρα και ότι χρειάζεται στο Θεό.
Σε άλλη επίθεση που δέχτηκε, ξέσπασε κατηγορώντας όλους τους «γραμματείς και φαρισαίους» και χαρακτηρίζοντάς τους, υποκριτές που φροντίζουν την εξωτερική τους εμφάνιση, φροντίζουν το περίβλημα τους, ώστε να δείχνουν αρεστοί και αποδεκτοί από την κοινωνία.
Όμως; Όσο καλοί και αν δείχνουν, η ψυχή τους είναι φθαρμένη. Οι σκέψεις τους πονηρές και αμαρτωλές. Οι προθέσεις τους εγωιστικές και ίσως βλαβερές για τους άλλους.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Άνθρωποι σαν και εμάς που καταναλώνουμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας για να ικανοποιούμε υλικές ανάγκες που συνεχώς αυξάνονται σε πλήθος και σε χρήματα.
Και μένει ύστερα τι; Άνθρωποι που παραμελούν τη σωτηρία της ψυχής τους, αγνοούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και ενδιαφέρονται στη δημιουργία αρεστής εικόνας για το περιβάλλον, χωρίς όμως την ίδια στιγμή το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον άνθρωπο.
Δεν κινδυνολογώ όταν θα πω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα είναι «γραμματείς και φαρισαίοι» και δεν εννοώ τους ανθρώπους της εξουσίας και διαφθοράς, αλλά απλούς ανθρώπους σαν και εμάς ή ίσως και εμάς.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ - Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΚΡΙΘΕΙ

Στο σημερινό Ευαγγέλιο, οι Φαρισαίοι ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπους να συλλάβουν τον Ιησού, ο οποίος αποτελεί μεγάλη απειλή στην εξουσία τους, εξαιτίας της μεγάλης Του αποδοχής από τον κόσμο..

Ο ίδιος νοιώθει ότι φτάνει το τέλος και αρχίζει να προετοιμάζει τους μαθητές Του. Μια υπέροχη παρομοίωση που χρησιμοποιεί και αποτελεί σπουδαία διδαχή για το σημερινό άνθρωπο είναι εκείνη με τον καρπό, που πρέπει να πέσει κάτω, να χωθεί στα έγκατα της γης, να καλλιεργηθεί ώστε ύστερα και με την πλήρη παραποίησή του να καρποφορήσει εκ νέου και να δημιουργήσει νέα και πλούσια προϊόντα.

Έτσι ο Χριστός θα βασανιστεί, θα χλευαστεί, θα υποστεί κάθε είδους σωματικής και ψυχολογικής εξαθλίωσης, μέχρι η θυσία Του αυτή να αποδώσει καρπούς, λυτρώνοντας όλους εμάς.

Έτσι και εμείς πρέπει να κοπιάζουμε, να υποστούμε το καθετί, να καταπονηθούμε, να ταπεινωθούμε, ώστε στο τέλος να πετύχουμε τους στόχους μας. Πνευματικούς, αλλά και υλικούς. Ο καθένας ασφαλώς μπορεί να αντικαταστήσει τις λέξεις αυτές με κάθε προσωπικό του αγώνα.

Ύστερα ο Χριστός εκθειάζει και πάλι την ταπεινότητά του, λέγοντας ότι όποιος πιστεύει σε Εκείνον, δεν πιστεύει Σ' αυτόν, αλλά στον ίδιο Το Θεό. Μας δίνει να καταλάβουμε δηλαδή κάτι που σήμερα είναι περισσότερο χρήσιμο από ποτέ. Οι ιερείς σήμερα, όσο αμαρτωλοί και αν είναι, οποιοδήποτε προσωπικό πάθος τους κατακαίει, είναι σύγχρονοι απεσταλμένοι του Θεού και όταν φορούν το ράσο παύουν να είναι τα αμαρτωλά εκείνα πρόσωπα. Οφείλουμε να συμμετέχουμε ενεργά στα μυστήρια που επιτελούν (π.χ. εξομολόγηση), εμπιστευόμενοι μέσω αυτών, Το Θεό.

Είπε, δε, ότι δεν ήρθε για να τιμωρήσει και να καταδικάσει, αλλά να σώσει. Αυτός είναι και ο ρόλος της εκκλησίας. Δεν καταδικάζει κανέναν. Έχει μια ανοιχτή αγκαλιά, ακόμα και για τις εξαιρέσεις των ιερέων που δυσφημούν το έργο της εκκλησίας μας, έτοιμη να συγχωρέσει και τελικά να λυτρώσει.

Η σύγχρονη εκκλησία που δίδαξε ο Χριστός, δεν καταδικάζει, αλλά συγχωρεί ειλικρινείς μετάνοιες. Άλλωστε τελικά, γι' αυτό πέρασε το μαρτύριο που κατέληξε στην πανηγυρική ανάσταση.

πηγή :http://agiameteora.net/index.php/megalis-evdomadas/1534-afieroma-stin-megali-evdomada-giannis-spyridakis.html